
وقتی صحبت از تعریق و بوی بدن می شود ذهن ما به سمت چگونگی راه حل های مقابله با آن کشیده می شود. راه حل هایی که علاوه بر رفع بوی بد، مراقبت از پوست و حفظ شادابی پوست را برای ما به همراه داشته باشد.
خوشبختانه امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، محصولات بهداشتی متنوعی از جمله انواع استیک ضد تعریق، اسپری ضد تعریق، بادی اسپلش، بادی میست، رول ضد تعریق، کرم ضد تعریق و... تولید شده که استفاده از آن ها تا حد زیادی به حل این مسئله کمک می نماید.
ما در این مقاله قصد داریم به بررسی باورهای اشتباه در مورد دئودورانت ها بپردازیم.
عرق چیست و چرا عرق می کنیم؟
عرق ماحصل واکنش دو غده زیر پوستی به اسم «اکراین» و «آپوکراین» در مقابل گرماست. بیشتر حجم عرق را آب تشکیل میدهد. البته در عرق اسید لاکتیک، اوره و مقدار کمی مواد معدنی دیگر مانند سدیم، پتاسیم و… نیز وجود دارد.
خود عرق برای انسان عملاً بی بو است. بوها به دلیل تجزیه عرق توسط باکتری ها ایجاد می شوند. سرعت وقوع این اتفاق و اکوسیستم میکروبی شما به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت است به همین دلیل است که بدن برخی افراد ممکن است بوی عرق بیشتری نسبت به دیگران داشته باشند.
عرق کردن کاملاً طبیعی است و هدف اصلی آن خنک کردن ما است - نه دفع مواد زائد یا پاک کردن مواد سمی از بدن.
تفاوت بین دئودورانت و ضد تعریق ها چیست؟
همانطور که از نامش پیداست، یک دئودورانت برای خوشبو کردن فرموله شده است؛ بوی تازگی را حفظ می کند و در عین حال به بدن شما اجازه می دهد تا به طور طبیعی عرق کند.
از سوی دیگر، ضد تعریقها برای مسدود کردن غدد عرق ساخته شدهاند تا از ترشح عرق جلوگیری کنند. دیدن دئودورانت های ضد تعریق که هر دو را انجام می دهند بسیار معمول است.
موادی که برای این کار استفاده می کنند، نمک های آلومینیوم مانند کلرید آلومینیوم یا کلروهیدرات آلومینیوم نامیده می شوند. بسیاری از این ترکیبات در واقع 100٪ طبیعی هستند اما تصور می شود که این ترکیبات آلومینیومی به روش های مختلفی کار می کنند.
بنابراین آنها یا به مولکولهای آب متصل میشوند و عرق را فوقالعاده چسبناک میکنند. به طوری که رسیدن به سطح پوست کار بسیار سختتری دارد؛ یا باعث رسوب یون فلزی می شوند که نوعی پلاگ موقت را تشکیل می دهد و اساساً از خروج عرق جلوگیری می کند.
شاید برایتان جالب باشد: تاریخچه دئودورانت ها و ضد تعریق ها
باورهای اشتباه در مورد دئودورانت ها و حقایق آن
باور اشتباه شماره 1: آیا قبل از استفاده از دئودورانت طبیعی باید سم زدایی کنید؟
یکی از بزرگترین توصیههایی درباره حقایق عرق کردن این است که در مورد استفاده از دئودورانتها این است که هنگام تغییر از یک ضد تعریق به یک دئودورانت، باید «سم زدایی» انجام دهید.
حقیقت: پوست شما یک اندام سم زدایی نیست. جگر ما برای همین است. هدف اصلی پوست این است که به عنوان یک مانع عمل کند - مواد مضر را بیرون نگه می دارد و مواد خوب را وارد می کند. با تغییر استفاده از ضد تعریق به دئودورانت، شاخه های ضد تعریق که غدد عرق را مسدود می کنند از بین می روند تا زمانی که دیگر غدد را مسدود نکنند.
این به طور طبیعی رخ می دهد و هیچ کاری نمی توانید برای کمک به روند انجام دهید. ممکن است بیشتر شروع به عرق کردن کنید. و باکتریهایی که روی پوست شما زندگی میکنند از این عرق تغذیه می کنند و منجر به ایجاد بو میشوند.
دئودورانت خود را وارد کنید به همین سادگی است که یک روز ضد تعریق را قطع کنید و روز بعد از دئودورانت استفاده کنید. هیچ محصولی برای کمک به فرآیند مورد نیاز نیست.
باور اشتباه شماره 2: استفاده از جوش شیرین به عنوان دئودورانت بی خطر است.
حقیقت: جوش شیرین ممکن است برای تمیز کردن سینک آشپزخانه شما مفید باشد، اما این ماده ای است که باید از گذاشتن آن روی پوست خود اجتناب کنید.
جوش شیرین همچنین به عنوان بی کربنات سدیم شناخته می شود دارای pH بالایی است. این باعث می شود پوست به شدت تحریک شود که کمی اسیدی است (PH بسیار پایین تر).
استفاده از جوش شیرین نه تنها PH پوست را مختل می کند، بلکه سد محافظ پوست و میکروبیوم آن (مجموعه باکتری هایی که به حفظ سلامت پوست کمک می کنند) را نیز مختل می کند همچنین می تواند بسیار تحریک کننده باشد و منجر به راش، قرمزی یا سوزش شود.
باور اشتباه شماره 3: هیدروکسید منیزیم در دئودورانت بی خطر است.
حقیقت: PH هیدروکسید منیزیم حتی از جوش شیرین بالاتر است و به طور بالقوه آن را حتی از جوش شیرین تحریککنندهتر میکند!
بنابراین پاسخ خیراست!
باور اشتباه شماره 4: استفاده از خاک رس کائولن در دئودورانت جهت اجتناب از مصرف آلومینیوم.
حقیقت: شما می توانید زیرا خاک رس کائولن رطوبت را جذب می کند و در نتیجه بو را کاهش می دهد.
مشکل اینجاست اگر به دلیل اینکه میخواهید از آلومینیوم موجود در یک ضد تعریق اجتناب کنید، به دئودورانت روی آوردهاید، ممکن است برایتان جالب باشد که یاد بگیرید که خاک رس کائولن از چندین ماده معدنی از جمله کائولن، سیلیکون و آلومینیوم تشکیل شده است!
شما سعی می کنید از آلومینیوم اجتناب کنید، باید از دئودورانت های حاوی خاک رس کائولین نیز اجتناب کنید.
باور اشتباه شماره 5: آیا پارابن ها با سرطان مرتبط هستند؟
پارابن ها دسته ای از نگهدارنده های بسیار موثر هستند که برای ایمن نگه داشتن غذاها و لوازم آرایشی استفاده می شوند. مطالعهای در بریتانیا در سال 2004 نشان داد که 19 زن از هر 20 زن دارای پارابن در بافت سینه هستند.
از آنجایی که پارابن ها اثر استروژنی ملایمی دارند، برخی از محققان به این نتیجه رسیدند که پارابن ها با سرطان سینه و مشکلات تولید مثلی مرتبط هستند.
حقیقت: اگرچه اغلب به عنوان یک واقعیت علمی از آن یاد می شود، مهم است که توجه داشته باشید که پارابن ها با درصد بسیار کمی در لوازم آرایشی گنجانده شده اند و اثر استروژنی آنها بسیار بسیار ملایم است. پارابن ها به طور طبیعی در غذاها نیز یافت می شوند.
استروژن می تواند در سرطان سینه نقش داشته باشد، اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه افرادی که از محصولات حاوی پارابن استفاده می کنند با افزایش خطر مواجه هستند وجود ندارد.
نمیتوانیم بگوییم که آنها کاملاً برای ما مضر هستند، اما اگر نگران هستید، می توانید از محصولاتی استفاده کنید که فاقد پارابن هستند.
باور اشتباه شماره 6: آلومینیوم موجود در دئودورانت مضر نیست.
حقیقت: در حالی که گفته می شود ارتباط احتمالی بین آلومینیوم و سرطان سینه وجود دارد، هیچ مدرک علمی وجود ندارد که استفاده از آن را با ایجاد سرطان سینه مرتبط کند.
در واقع، یک بررسی در سال 2014 به این نتیجه رسید که هیچ شواهد روشنی وجود ندارد که نشان دهد استفاده از ضد تعریق های زیر بغل یا لوازم آرایشی حاوی آلومینیوم خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.
نگرانی آلزایمر؟ چند مطالعه از دهه 1960 نشان داد که سطح بالایی از آلومینیوم در مغز بیماران آلزایمر وجود دارد. اما این یافته ها در تحقیقات بعدی تکرار نشده اند و نتیجه این است که هیچ ارتباطی بین این دو وجود ندارد.
مشکل واقعی آلومینیوم؟ لباس سفید شما را زرد می کند. و بسیاری از مردم به آن حساس هستند. اینها دلایل واقعی برای اجتناب از استفاده از آلومینیوم هستند.
باور اشتباه شماره 7: آیا واقعاً نیاز به استفاده از دئودورانت دارید؟ من می دانم که به آن نیاز دارم، اما شما ممکن است نباشید!
حقیقت: تحقیقات نشان داده است که اگر ژنی به نام ABCC11 دارید، ممکن است به دئودورانت نیاز نداشته باشید! وجود این ژن به این معنی است که زیر بغل شما فاقد یک ماده شیمیایی است که وقتی با عرق ترکیب می شود، باکتری ها برای تولید بوی بدن از آن تغذیه می کنند.
تصور می شود که تنها 2 درصد یا بیشتر از زنان این ژن را دارند، بنابراین به احتمال زیاد باید مراقب چاله های خود باشید. اما می توانید آزمایش کنید و متوجه شوید که یکی از خوش شانس ها هستید!
داشتن یک برنامه مراقبت از پوست عالی می تواند شما را از شر تمام مشکلات پوستی که می تواند ناشی از استفاده از لوازم آرایشی و بهداشتی باشد رها کند.
امیدوارم این مقاله کمک کرده باشد تا در مورد سردرگمی در مورد دئودورانت ها شفاف سازی شود. اگر سوالی دارید با ما در میان بگذارید. همچنین اگر حقایق دیگری درباره عرق کردن وجود دارد که در این مقاله به آن اشاره نشده میتوانید زیر همین پست آن را با ما به اشتراک بگذارید.
ارسال نظر